บทที่ 136

น้ำเสียงของฮั่วอวิ๋นถิงเย็นเยียบ ราวกับใบมีดน้ำแข็งทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของสือเซวียน แม้จะผ่านโทรศัพท์ก็ยังสัมผัสได้ถึงความโกรธของเขา

มือที่สือเซวียนถือโทรศัพท์อยู่กำแน่นขึ้นทันที เธอกัดฟันพูดว่า “พี่อวิ๋นถิง พี่คิดกับฉันแบบนี้เหรอ? คนที่ถูกตีคือฉันนะ พี่ไม่สนใจฉัน แถมยังคิดว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือฉัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ